| لوپوس بیماری پیچیده ای است که عامل دقیق آن ناشناخته است. عواملی که تاکنون شناخته شده اند عبارتند از: عوامل ژنتیک، نورخورشید، استرس، هورمون ها، سیگار کشیدن، بعضی داروها، و عوامل عفونی مانند ویروس ها. مطالعات اخیر تایید کرده اند که ویروسی به نام ویروس اپشتین-بار [ Epstein-Bar virus (EBV) ] در افرادی که از نظر ژنتیکی مستعد هستند، ممکن است یک عامل ایجاد لوپوس باشد. ویروس اپشتین-بار عامل شناخته شده بیماری منونوکلئوز عفونی است. اگر چه یک ویروس ممکن است عامل شروع کننده بیماری لوپوس باشد ولی باید متذکر شد که شخص مبتلا به لوپوس، بیماری را به فرد دیگری انتقال نمی دهد، به این معنی که بیماری لوپوس مسری نیست. سیستم ایمنی بدن در بیماران لوپوسی آن طور که باید عمل نمی کند. سیستم ایمنی در افراد سالم، پروتئین هائی به نام آنتی بادی (پادتن) و سلول هایی به نام لنفوسیت تولید می کند که این مجموعه در صورت حمله ویروس ها، باکتری ها و سایر مواد خارجی به بدن با آنها وارد مبارزه شده و آنها را از بین می برد. اما در بیماران مبتلا به لوپوس، سیستم ایمنی، آنتی بادی ها یی تولید می کند که علیه بافت های سالم خود بیمار عمل می کنند. به این آنتی بادیها اتوآنتی بادی می گویند ( به معنی آنتی بادی بر علیه خود) که در ایجاد التهاب وآسیب های بافتی مبتلایان به لوپوس نقش دارند. شایعترین نوع اتوآنتی بادی موجود در لوپوس، آنتی بادی ضد هسته [Antinuclear Antibody (ANA)] می باشد که بر علیه قسمت هایی از هسته سلول عمل می کند. هسته سلول مرکز فرماندهی سلول می باشد. هنوز همه عواملی که باعث التهاب و آسیب های بافتی در لوپوس می شوند، شناخته نشده ولی هم اکنون تحقیقات زیادی برای شناسائی این عوامل در حال انجام است. |