جلوگیری از خستگی مربوط به لوپوس حتی هنگامی که دیگر علائم بیماری لوپوس اریتماتوسیستمیک مشاهده نمی شود، خستگی یکی از اعتراضات رایج تمام افراد مبتلا به این بیماری می باشد. خستگی ناشی از لوپوس تنها خستگی صرف نیست. شما ممکن است احساس خستگی مفرطی کنید که جنبه های گوناگون زندگی شما را تحت تاثیر قرار دهد. ممکن است در شرکت در فعالیت های روزمره ی زندگی مانند کار کردن، مراقبت ازاعضا خانواده و خانه یا شرکت در فعالیت های اجتماعی دچار خستگی شوید. دلیل اصلی خستگی تاکنون شناخته نشده است. اما در برخی بیماران، این حالت مربوط به فیبرومیالژیا می باشد که اختلالی رایج و مزمن می باشد که با خستگی مفرط و درد ماهیچه و نیز نقاط دردناک همراه می باشد. احتمالا پزشک شما در مورد شیوه ی زندگی و الگوها و فعالیت های روزمره ی شما سوال خواهند کرد. آنها تندرستی کلی، سلامت، تغذیه و توانایی شما در اداره کردن استرس را مورد بررسی قرار خواهند داد. آنها پس از بررسی های انجام شده قادر خواهند بود که برای کاهش خستگی به شما پیشنهاداتی ارائه دهند. مهم است که به خاطر داشته باشید استراحت کافی، حفظ سلامتی و تحت کنترل گرفتن استرس از موارد ضروری برای هر فرد مبتلا به لوپوس می باشد. پذیرش تغییرات در سبک و الگوهای زندگی روزانه آسان نمی باشد. به علاوه، تغییراتی که امروز برای شما جهت روبه رو شدن با بیماری ضروری هستند ممکن است متفاوت از تغییراتی باشند که لازم است بعدها ایجاد کنید. نگرشی مثبت ، برنامه ریزی منطقی اما انعطاف پذیر، تغییراتی را که با موفقیت قادر به ایجاد آنها خواهید بود، توسعه خواهد داد. از خودتان مراقبت کنید.
- به اندازه ی کافی بخوابید. ممکن است به 8 ساعت خواب شبانه یا بیشتر نیازمند باشید.
- برای استراحت در طول روز برنامه ریزی کنید. خود را خسته نکنید.
- داشتن استراحت کافی به هیچ عنوان به معنای نداشتن فعالیت نیست. یک برنامه ی ورزشی خوب طراحی شده برای حفظ قدرت، تحمل و سلامت کلی مهم است.
- هر هفته برای کار و فعالیت هایتان برنامه ای ساده داشته باشید.
- برنامه ی خود را روزانه مورد بررسی قرار دهید، اگر از نظر فیزیکی برای فعالیت های آن روز آماده هستید، انعطاف پذیر باشید. در صورتی که قدرت کافی برای انجام فعالیت های یک روز را ندارید آن ها را در زمان دیگر انجام دهید.
- برای تکمیل پروژه یا کار خاص در زمان فشرده تلاش نکنید، آن را به اجزا کوچک تقسیم کنید.
- رژیم غذایی متعادل داشته باشید.
- پرداختن به مسائل تنش زا انرژی زیادی از شما می گیرد. اگر احساس تنش می کنید با پزشک خود صحبت کنید. آنها ممکن است بتوانند به شما کمک کنند یا شما را به شخصی که توانایی های لازم برای کمک به شما را دارد معرفی کنند.
تب اغلب بخشی از علائم لوپوس است. برای برخی افراد مبتلا به لوپوس، تب موقت یا تب مداوم با درجه پایین، مبتلا می شوند. افراد دیگر، بویژه افرادی که مقادیر زیادی آسپرین، داروهای ضد التهاب غیر استروئیدی یا کورتیکواستروئید مصرف می کنند ممکن است به هیچ عنوان تب نداشته باشند زیرا این داروها مانع تب کردن می شوند. اگر شما مبتلا به لوپوس هستید، می توانید نسبت به دیگر افرادی که مبتلا به لوپوس نیستند، مستعد عفونت های خاص شوید. به علاوه، ممکن است به عفونت مستعدتر باشید اگر هر گونه داروی سرکوب کننده ی سیستم ایمنی برای لوپوس مصرف می کنید. نسبت به ایجاد تب جدید یا بالا رفتن درجه حرارت طبیعی حساس باشید، زیرا این مورد می تواند نشانه ای از عفونت در حال توسعه یا حاد شدن لوپوس باشد. از خودتان مراقبت کنید:
- درجه حرارت بدنتان را حداقل یک بار در روز (یا در صورت نیاز دفعات بیشتر) اندازه بگیرید تا درجه حرارتی که برای شما طبیعی است را بدست آورید.
- هر زمانی که احساس سرما کردید یا حس خوبی نداشتید دمای بدن خود را اندازه بگیرید.
- در صورت تب کردن یا بالا رفتن درجه حرارت بدن از حالت نرمال فورا با پزشکتان تماس بگیرید.
- حتی در صورتی که تب ندارید اما احساس ناخوشی دارید در تماس با پزشکتان تردید نکنید، بویژه اگر داروهایی چون آسپرین، NSAID یا کورتیکواستروئید مصرف می کنید. علائم عفونت غیر از تب شامل مواردی چون درد غیر معمول، گرفتگی عضله یا ورم، سردرد با خشکی گردن، نشانه های سرماخوردگی یا آنفولانزا، تنفس مشکل، تهوع، استفراغ، اسهال یا تغییراتی در ادرار یا مدفوع می باشد.
- با پزشکتان در مورد ایمنی علیه آنفولانزا و ذات الریه پنوموکوکی صحبت کنید.
- بهداشت شخصی مناسب را رعایت کنید.
- از حضور در جمعیت های زیاد و تماس با افراد بیمار خودداری کنید.