درد مفاصل یا آرتریت توسط 95 درصد افراد مبتلا به لوپوس در دوره ی بیماری تجربه شده است. در حقیقت، درد مفصل معمولا اولین نشانه ی لوپوس است. برخلاف آرتریت روماتوئید، آرتریت مرتبط با لوپوس موقتی است و آسیب کمتری به مفاصل می رساند. مفاصلی که معمولا درگیر می شوند شامل انگشتان، مچ ها و زانوها می باشند.
آرترالژی: این کلمه ” درد مفصل” معنی می دهد. خشکی صبحگاهی، ورم یا حرارت در مفاصل نیز رخ می دهد.
درد عضلانی یا میوزیت : به معنای ” درد در ماهیچه ها” است. این مورد شامل درد تمام ماهیچه و التهاب به ویژه در بالای بازوها و پاها می باشد. بیشترموارد دردهای ماهیچه ای در بیماران مبتلا به لوپوس مربوط به بیماری لوپوس نمی باشد و مربوط به فیبرومیالژیا است که متداول است و اختلالی مزمن که با خستگی مفرط و درد ماهیچه ای و مناطق حساس متعدد توصیف می شود.
دیگر عوارض مفصلی: انواع دیگری از عوارض مفصلی به ندرت در لوپوس پدید می آید. این موارد شامل استئونکروز (آسیب به مفصل ران که منجر به تخریب مفصل می شود)، التهاب تاندون ، سندروم تونل مچ دست. پزشک شما می تواند در مورد این مشکلات اطلاعات بیشتری به شما بدهند. استئونکروزیس: این عارضه حالتی است که معمولا مفصل ران را تحت تاثیر قرار می دهد اما ممکن است در دیگر مفاصلی چون زانو، قوزک پا یا شانه ها نیز بروز کند. خون رسانی به مفاصل کاهش می یابد و منجر به آسیب استخوان می شود. نشانه های هشدار دهنده شامل:
- درد شدید در کشاله ران یا باسن به خصوص موقع راه رفتن
- سختی مفاصل ران
از مفاصلتان مراقبت کنید: اگر شما مشکل مفصلی یا ماهیچه ای دارید، اولین هدف کنترل التهاب مفصل توسط پزشک می باشد. شما می توانید برای کاهش درد مفصل مبتلا به روش های مختلفی عمل کنید:
- روی مفاصل ملتهب می توانید از گرما یا سرما برای کاهش درد استفاده کنید.
- مفاصل آسیب دیده را تا حد امکان استراحت دهید.
- برنامه ی دارویی تجویز شده توسط پزشکتان را برای کنترل التهاب دنبال کنید.
دومین هدف این است که عملکرد مفاصل را مدیریت کنید و قدرت ماهیچه ای را افزایش دهید. شما می توانید این کار را با استفاده از روش های زیر انجام دهید:
- دوش یا حمام آب گرم بگیرید تا خشکی آنها را کاهش دهید.
- هیچگونه وزنی را به روی مفصل ملتهب حاد وارد نکنید. بنشینید یا دراز بکشید. از فعالیت شدید و فعالیت هایی که باعث افزایش درد، ورم، حساسیت یا تحریک مفصل آسیب دیده می شود خودداری کنید.
- از یک کاردرمان یا عضوخانوادگی آموزش دیده یا دوست بخواهید تا با احتیاط مفصل ملتهب را در تمام جهاتی که قابل جابجایی است، به حرکت در آورد (این روش دامنه ی حرکتی غیرفعال نامیده می شود [ROM] ) این شیوه از خشک و سفت شدن جلوگیری می کند. پزشکتان زمان و چگونگی انجام آن را به شما واگذار خواهد کرد.
- هنگامی که التهاب حاد بیش از اندازه است با احتیاط خودتان مفصل آسیب دیده را حرکت دهید.
- اگر در بازیابی قدرت مفاصلتان مشکل دارید یا اگر انجام فعالیت های روزانه ی زندگی (آشپزی، تمیزکاری، حمام کردن و …) برایتان مشکل است، با پزشک در مورد درمان های فیزیکی صحبت کنید.
- شخصی خانه دار یا فردی که میتواند از شما یا کودکانتان نگهداری کند استخدام کنید، تا زمانی که شما احساس کنید که بهتر هستید.
زمانی که وضعیت و شرایط جسمانیتان بهتر شد، احتمالا پزشکتان به شما برنامه ی ورزشی مناسب پیشنهاد می کند. گرچه استراحت و مراقبت از عمکلرد مفصل بسیار مهم می باشند، ورزش نیز برای قوی و سالم نگهداشتن ماهیچه ها، استخوان ها، مفاصل و تاندون ها ضروری است. برنامه ی ورزشی مناسبی که با دیگر جنبه های مراقبتی همراه باشد به شما در حفظ عملکرد مفصل و بهبود سلامت کلی کمک خواهد کرد.